استفاده از زئوپلانکتون ها در ارزیابی فصلی وضعیت تروفی تالاب چغاخور

دراین مطالعه،وضعیت تروفی تالاب چغاخور با استفاده از زئوپلانکتون‌ها بررسی‌شد. نمونه برداری از اردیبهشت تا اسفند ماه 1389 در 4 فصل و 10 ایستگاه انجام‌گردید. فواصل بین ایستگاه‌ها از هر طرف 1 کیلومتر در نظر گرفته شد. نمونه برداری از زئوپلانکتون‌ها با استفاده از تور‌پلانکتون گیری 55 میکرون دراعماق 30 سانتی متری انجام‌گردید. نتایج نشان داد که جامعه زئوپلانکتونی غالب دارای نمایندگانی از روتیفرها (16 جنس و 9 خانواده)، آبشش پایان (5 جنس و 3 خانواده) و پاروپایان سیکلوپوئیده (3 جنس و 1 خانواده) بود. شاخه روتیفرا بیشترین تراکم را در تمام فصول نمونه برداری داشت. به نحوی که در فصل بهار جنس keratella، در تابستان و پائیز Monostyla و در زمستانPolyarthra بطور معنی دار (05/0 >P) بیشتر از جنس‌های دیگربودند. هم-چنین شاخص‌های تنوع زیستی شانون و سیمپسون در فصل پائیز بطور معنی داری از سایر فصل‌های نمونه برداری بیشتر بود (05/0 >P). بیشترین میزان کلروفیلa در فصل تابستان 92/20 و پائیز 63/22 میلی گرم در متر مکعب بود و میانگین سالانه کلروفیلa در تالاب 75/18 میلی گرم در متر مکعب بر آورد شد که نشان دهنده تروفی بالای تالاب بود. علاوه بر این، ارزیابی شاخص تروفی بر اساس پارامترهای فسفات، نیترات و شفافیت، موقعیت تروفی تالاب را در محدوده یوتروف قرار داد. افزایش تراکم جنس‌هایPolyathra, Brachionus, Monostyla, Keratella در این شرایط می‌تواند نشان دهنده وقوع پدیده یوتریفیکاسیون در این تالاب باشد.